چرا خوبم؟ زده به سرم؟

زندگی کسالت‌بار من همین نشستن پشت میز صبحانه است.ته مانده صبحانه بقیه روی میز آیینه‌ی آشفتگی‌مان است.یک لیوان نیمه پر چای و یک ورق قرص در کنار هیچ، عدم تمایلم به زندگی را توی صورتم میزند.بوی غذای آماده که سرنوشتش از سیاه‌بختی احتمالاً زباله شدن است توی مغزم پیچیده.میوه‌های نَشسته که از بی رمقیِ این جماعت برای زندگی یکی یکی خوراک باکتری‌ها خواهند شد.ظرف‌های نشسته‌ی نامرتبِ بدشانس که هر که به آن‌ها دست بزند حتماً از روی عصبانیت است.باز هم من، نِشسته رو به روی تمام این ژنتیک معیوبنشسته رو به روی این افسردگی مولد. + نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم بهمن ۱۴۰۱ساعت 14:55  توسط نابغه  |  چرا خوبم؟ زده به سرم؟...ادامه مطلب

then fucking act like it. don't be that jerk who let her go... چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

جهت ثبت وضعیتم: مورنینگ انگزایتی تو کونمه هر روز شب‌ها مدام کابوس می‌بینم از بدترین نقاط ضعفم و رقبای ذهنیم وضعیت روابط عاطفیم به گاست. دو ماهه لباسامو نشستم هیچ لباس تمیزی ندارم بپوشم. از صدای زنگ خونه چهار ستون بدنم میلرزه. مفیدترین کارام در روز کتاب و زبان خوندنه. بیشتر تایم روزم رو توی تختم میگذرونم دوست ندارم برم حموم. در اجتماع مجبورم وگرنه واقعا دوست دارم هفته‌ها حموم نرم. تا مجبور نشم مقاومت می‌کنم. چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

۲۲ سالگی رو سال گذار از انواع بحران هویتی می‌دونم.هزار بار به اون چیزی که هستم و می‌خوام باشم شک کردم و هزار و یک بار بررسی کردم سر تا پای هویتم رو.هر هزار و یک بار تغییراتی دادم و محکم‌تر جای پام رو سفت کردم. یا شایدم فقط تلاش کردم.سالِ ویولن تمرین کردن‌های پراکنده،فارغ‌التحصیل شدن،ژیمناستیک کار کردن‌های زیاد،اولین کمپ طبیعت رفتن،شکستنِ طلسمِ «من بلد نیستم روی آب بمونم»،فرانسه خوندن‌های دلی،رایتینگ نوشتن‌های طولانی،و گهگاهی چیز جدیدی امتحان کردن هم گذشت.نگرانیِ اینکه «یک سال گذشت و من هیچ کاری نکردم» هیچ وقت آدمی رو ،به خصوص از نوع کمال‌گرا رو، رها نمی‌کنه.اما حالا که دقیقاً یک سال گذشته، بر می‌گردم، به پشت سرم نگاه می‌کنم و از چیزی که می‌بینم راضی‌ام. جا برای پیشرفت زیاد و راه برای رفتن طولانیه.باشد که محکم قدم بردارم توی راه‌های پیشِ رو و به جاهای خوبتری برسم. + نوشته شده در  جمعه پنجم فروردین ۱۴۰۱ساعت 15:55  توسط نابغه  |  چرا خوبم؟ زده به سرم؟...ادامه مطلب

اگر مردم به حسین بگید خیلی بچه باحالیه، اگر مردم اسم مامانمو رو آگهی فوتم بزنید، عکسمم بذارید. به بابام بگید غصه نخوره... اگر‌ مردم اسباب بازی‌های یادگاری بچگیمو بدید به کودکان مناطق محروم. اگر مردم زهرا رو سر پا نگه دارید. اگر مردم و ملیح نیومد تا مردنم رو ببینه چی؟ اگر مردم برام فقط آرزو کنید هر جایی که میرم بعد از مرگ، حتی اگر به نیستی و نابودی می‌پیوندم؛ آرامش داشته باشم.

 

+چون توی هوا گَردِ استرس پاشیدن.

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

یه س و ت ی ن صورتی خریدم که دوست دارم بدون لباس توی خونه تردد کنم و هر چند دقیقه یکبار خودمو باهاش تو آینه نگاه کنم و کیف کنم از حجم مینیمالیستی و بی آلایشیِ سینه بند صورتی یواشم.

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

دیشب بعد از درس خوندن اینقدر خسته و خواب الود بودم که فقط مستقیم رفتم خوابیدم و مسواک نزدم.

صبح با گردن درد بیدار شدم و دیدم دارم دندونامو روی هم فشار میدم. رفتم مسواک بزنم با یه برخورد کوچولوی مسواک با دندونام همه‌ی دندونام درد می‌گرفت. الانم نمی‌تونم گردنمو تکون بدم.

#دانشجو‌چه‌دارد؟

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...

من تمام زندگیم و بیش از نیمی از رفتارم به پدرم برده. و تنها چیزی که میترسیدم توش شبیه مامانم باشم. شبیه مامانمم!

چرا خوبم؟ زده به سرم؟...